Wim Smit (1956) kwam als geestelijk verzorger in een ziekenhuis dagelijks met mensen in gesprek. Hoe is hun leven geweest, hoe gaan ze er mee verder? Mooie momenten kwamen ter sprake, zoals geboorte en huwelijk, maar ook de zorg en het verdriet rond ziekte en overlijden.
Steekwoorden voor Wim zijn: rust, aandacht, oprechte belangstelling voor de mens en de liefde als stuwende kracht in het leven.

Eerder verschenen van zijn hand de gedichtenbundels:
- De tijd van je leven
- Geroepen om te leven
- Portretten