Niet langer fysiek in gevaar – maar nog steeds innerlijk gekweld door de martelingen in het heropvoedingskamp – doet de ik-figuur zijn uiterste best om zich aan te passen aan de dominante Parijse cultuur. Als hij via zijn Frans-Vietnamese ‘tante’ kennismaakt met een groep linkse intellectuelen en politici, stimuleert dat niet alleen zijn denken over kolonialisme en de repressieve staat, maar vindt hij ook klanten voor zijn koopwaar. Hij belandt in een oorlog tussen drugsbendes, wordt verslaafd aan zijn eigen handelswaar en ziet het als zijn missie om verzoening tot stand te brengen tussen zijn twee bloedbroeders, die politiek haaks op elkaar staan.