Aan de hand van zijn eigen levensverhaal beschrijft Henk Betten in dit boek de strijd voor een gelijke behandeling van dove mensen en erkenning van gebarentaal. Inmiddels is gebarentaal overal geaccepteerd, maar Betten heeft heel andere tijden meegemaakt. Toen hij op school zat was gebruik van deze taal verboden, al gebruikten hij en zijn medeleerlingen deze taal toch, omdat het voor hen vertrouwd was.

Henk Betten beschrijft hoe hij zijn plek in de maatschappij heeft veroverd. En hoe hij, tientallen jaren lang, streed voor emancipatie van de dovengemeenschap en erkenning van gebarentaal.

Een prachtige, persoonlijke aanvulling op de vele boeken en artikelen die hij over dit onderwerp heeft geschreven.

Van Henk Betten verscheen eerder bij Elikser het boek Bevrijdend gebaar, een deels geromantiseerd verhaal over de pionier van het dovenonderwijs Henri Daniël Guyot.