'Høvring zou zo maar een auteur kunnen worden met een kleine doch fanatieke schare fans, die na kennismaking geen letter meer van haar werk willen missen. Høvring schreef een sympathiek, fascinerend werk.'
- Roos van Rijswijk in NRC



'Deze Noorse vertelling over twee zussen boeit mateloos. Intrigerende lectuur, van begin tot eind.'
- Lotte Jensen in de Volkskrant



Twee zussen, begin twintig: de zoekende vertelster Ella en de ongrijpbare, impulsieve Martha. Samen rijden ze naar een hotel midden in de Noorse bergen, waar Martha wil herstellen van een zenuwinzinking. In deze afzondering worden de zussen geconfronteerd met hun gevoelens en hun symbiotische relatie. Want in het hotel vinden geheime ontmoetingen plaats en ontstaan nieuwe verleidingen.



Door middel van Ella’s vertrouwelijke verhaal krijgen we een kijkje in de onderliggende conflicten van de twee zussen.



In een taal die even simpel als krachtig is, vertelt Mona Høvring het verhaal van Ella en Martha en de kracht die voortkomt uit de zoektocht naar de eigen identiteit. Een boek over jong zijn, banden en onafhankelijkheid, erotische verkenningen, emotionele verwarring en vooral over innerlijke vrijheid.



‘Een glanzende parel van een roman... Mona Høvring beschrijft het leven, ze pretendeert niet te weten waarom de dingen zijn zoals ze zijn. Høvring is een meester in beknoptheid, haar proza schittert en leeft.’
– Dagbladet



Voor de liefhebbers van de romans van Rune Christiansen en Antonio Moresco.



Mona Høvring (1962) debuteerde in 1998 als dichter en publiceerde sindsdien nog vijf poëziebundels en vier romans. In 2013 werd haar derde roman, Camillas lange netter, genomineerd voor de Nordic Council Literature Prize. Omdat Venus op de dag dat ik werd geboren een alpenviooltje passeerde betekende haar definitieve doorbraak: het boek won de Noorse Critics Prize en eindigde op de lijst van de beste boeken van 2018.



In 2021 werd ze bekroond met de Dobloug-prijs, de prestigieuze onderscheiding van de Zweedse Academie voor literatuur en literatuurwetenschap. De jury stelt onder meer dat ‘Høvring erin slaagt om met haar kenmerkende stilistische taal filosofisch en poëtisch inzicht in mensen te combineren tot een literair universum dat doet denken aan realisme en sprookjesachtige dromen tegelijkertijd’.