Limburg is, op Flevoland na, de jongste provincie van Nederland. Het maakte slechts zeer beperkt deel uit van de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden, het behoorde gedurende de Franse tijd niet tot een Nederlands staatsverband, het heeft bijna tweehonderd jaar geleden geprobeerd bij België te blijven en het had een bijzondere staatsrechtelijke positie binnen de Duitse Bond.

Kan Limburg, mede gezien deze geschiedenis, onafhankelijk worden of meer autonomie krijgen? Dat onderzoekt Remco Vrinzen in dit boek. Limburgers kwalificeren als ‘volk’, en bezitten dus het zelfbeschikkingsrecht. Maar om (meer) autonomie te verkrijgen, moet nog veel worden geregeld in het Limburgse bronsgroen eikenhout, en daarbuiten.

Is aan alle vereisten voor onafhankelijkheid voldaan? Kan Limburg anders een land worden binnen het Koninkrijk, net als Nederland, Aruba, Curaçao en Sint Maarten? Of kan de provincie een speciale gemeentestatus in Nederland krijgen, zoals Bonaire, Saba of Sint Eustatius? Mogelijk kan Limburg via de Provinciewet een bijzondere positie krijgen, met extra bevoegdheden – bijvoorbeeld op het gebied van onderwijs, en zo de Limburgse taal promoten als onderdeel van de eigen cultuur.

De auteur doorloopt al deze mogelijkheden aan de hand van wetgeving, internationale verdragen en jurisprudentie, en concludeert: het vaderland van de Limburgers blijft waarschijnlijk binnen het Koninkrijk.