Marianne werd geboren in 1810 te Berlijn als dochter van de latere koning Willem I. Opgegroeid als een knappe sprookjesprinses stond haar leven al snel in het teken van haar liefdesrelatie met haar lakei-bibliothecaris Johannes van Rossum en hun buitenechtelijke zoon Johannes Willem, die de prinses, tegen alle regels van haar tijd in, een normale plek in haar leven wilde geven. Als een zwart schaap van Oranje werd zij vervolgens in de geschiedenisboeken doodgezwegen. Zeer ten onrechte, want deze Oranjeprinses was een bijzondere vrouw die haar tijd ver vooruit was. Met name haar kunstzinnigheid, haar grote collectie schilderijen en haar eigen, voor iedereen toegankelijke museum, waren zeer opmerkelijk, evenals haar creativiteit, schrijfvaardigheid, zakelijke inzichten en bovenal haar liefdadigheid. Regelmatig reisde zij tussen haar bezittingen in het toenmalige Silezië (nu Polen), Oostenrijk (nu Tsechië), Pruisen (nu Duitsland) en Nederland. Zo werd zij een vrouw die in diverse landen van Europa haar sporen heeft nagelaten. Nadat Marianne was overleden ontstonden er bijzondere verhalen over haar leven. In dit boekje wordt kort ingegaan op het verhaal dat Marianne nadat zij officieel was gescheiden van haar Pruisische echtgenoot, zou zijn verbannen uit Pruisen. Tevens is er aandacht voor de hardnekkige geruchten dat zij ook nog een tweede buitenechtelijke kind zou hebben gehad. Verder wordt in dit boekje voor het eerst beschreven hoe het de kleine kleurling is vergaan die Marianne uit Egypte had meegebracht.