Dictators hebben vaders die onvoldoende waarachtig hun zonen liefhebben. Het gevolg is dat de zonen in vaders voetsporen treden door zich vanuit innerlijke noodzaak met hen te identificeren, of dat zij zich juist tegen hen verzetten. In de roman wordt dit fenomeen op macroformaat beschreven aan de hand van landen en in microformaat op het niveau van gezinnen. Dit tegen de achtergrond van de mislukte integratie van een crimineel Marokkaans gezin en een ontregeld Nederlands gezin. De tragiek is dat het niet komt tot een bemiddelende rol van vrouwen.
Onder de Hemel is een fascinerende roman met als hoofdthema de vader-zoonrelatie. In mooie, beeldende en poëtische zinnen ontvouwt zich een verhaal met veel interessante inzichten en actuele problematiek.