Dit verhaal werd geïnspireerd door het beroemde schilderij 'L’Origine du Monde' van Gustave Courbet, dat wordt tentoongesteld in het Musée d'Orsay in Parijs. Er is veel inkt gevloeid over de identiteit van het model. Pas in 2018 werd het 152 jaar oude enigma opgelost: dit "interieur" behoorde toe aan Constance Quéniaux, courtisane en voormalig danseres bij de Parijse Opera.

Om Khalil te vergeten, wiens huwelijksaanzoek Constance synoniem staat voor dienstbaarheid, en haar zou beroven van een vrijheid die haar erg dierbaar is, vindt Constance troost in de armen van nieuwe vluchtig voorbijkomende minnaars. Als fervente lezeres van de goddelijke Markies kent zij geen taboes, geen grenzen, behalve wederzijdse toestemming.