Een van de hoofdvragen die de strafrechter dient te beantwoorden is die naar daderschap van de verdachte. De meest voor de hand liggende manier om dat te doen is door de wettige bewijsmiddelen te cumuleren en te bezien of zij in onderling verband voldoende overtuigend zijn.

De diagnostische waarde van bewijs zet uiteen hoe in dit besluitvormingsproces gebruik kan worden gemaakt van de diagnostische waarde. Deze diagnostische waarde is een kwantificatie van de bewijskracht van een bewijsmiddel. De waarde geeft de verhouding tussen het percentage terecht en vals positieven. Van verschillende bewijsmiddelen wordt de diagnostische waarde onder de loep genomen. Daarnaast wordt het concept in een bredere context geplaatst. Omdat de diagnostische waarde gezien kan worden als onderdeel van een Bayesiaanse analyse (aldaar likelihood ratio genoemd), gaat het boek in op het theorema van Bayes.