er zit een kikker in mijn buik

hij woelt en woedt en voedt mijn hoofd

met gedachten

als gen z voorbijloopt ben ik jaloers op hun schoenen

het gras is altijd groener

in de moestuin van de jonge generatie

Tussen realiteit en fantasie, mens en dier, man en vrouw, drijft een kikker op het water. Met zijn kop boven het oppervlak en het lijfje eronder belichaamt hij de ‘tussenruimte’ waarbinnen een jonge vrouw zich beweegt.

In Dobberen schijnt Sophia Blyden licht op het gebied tussen meisje en moeder in. Hoeveel controle heb je over je lichaam, grenzen en toekomst? Als we allemaal zowel daders als slachtoffers zijn, kunnen we alleen de vinger naar onszelf wijzen.