De Essays (1580) vormen het hoofdwerk van Michel de Montaigne, geschreven op een kantelpunt in de geschiedenis. De ontdekking van de Nieuwe Wereld, de wetenschappelijke ontwikkelingen, de boekdrukkunst en het protestantisme luidden de moderniteit in. Door te schrijven wilde Montaigne inzicht krijgen in de wereld, en vooral in zichzelf. De Essays zijn het middel en het resultaat van dit proces.

In zijn Essays wilde Montaigne zijn eigen ervaringen optekenen. Niet omdat hij zichzelf (zoals de latere romantici) zag als uniek of bijzonder, maar omdat hij de analyse van zichzelf beschouwde als middel om de menselijke natuur te beschrijven. Zonder hieraan algemene waarheden te verbinden weet Montaigne de grote problemen toch op zodanige wijze te benaderen dat de lezer tot nadenken gedwongen wordt. Met zijn Essays is Montaigne de grondlegger van een nieuw literair genre, dat tot de dag van vandaag veelvuldig wordt beoefend.

Voor deze editie verzorgde Alexander Roose een nawoord.