In De extase van de jagers leidt cultuurfilosoof Kris Pint de lezer langs een reeks excentrieke figuren, zoals een vogelsjamaan en een vliegende heilige, een cynische Messias en een onverschrokken mystica, een mysterieus veenlijk en een melancholische filosoof, een afvallige Romeinse keizer en een rebelse psychotherapeut. Hun lotgevallen en mystieke ervaringen nodigen uit om een andere blik te werpen op jezelf en de wereld, en om je te verzetten tegen een verschraling van een innerlijke wildernis.

Door religie op te vatten als een specifieke verbeeldingsvorm, naast kunst en filosofie, kun je op een vrijere manier omgaan met de religieuze erfenis in onze cultuur. De religieuze verbeelding van de mystieke ervaring mag dan een vlucht zijn uit het alledaagse, ze is geen vlucht uit de werkelijkheid zelf. Ze biedt juist een vorm om de binnen- en buitenwereld verder te onderzoeken en om te leren omgaan met enerzijds al hun extatische, mystieke aspecten en anderzijds met het lijden en de vernietiging die steeds op de loer liggen.