Prikkelend essay van vertaler Maarten van Buuren over Nietzsches laatste grote theoretische werk

Genealogie van de moraal dankt haar bestaan aan twee traumatische gebeurtenissen. In het najaar van 1882 wees Lou Salomé Nietzsches huwelijksaanzoek af en ging ervandoor met zijn beste vriend, Paul Rée. Enkele maanden later overleed Nietzsches voormalige idool, Richard Wagner, de componist die zich als een vader over hem had ontfermd, maar die hem later zwartmaakte tegenover anderen zonder dat Nietzsche het wist.

Nietzsche ontdekte het verraad van Rée en Wagner op hetzelfde moment. In Genealogie van de moraal neemt hij wraak op beiden. Eerst breekt hij Paul Rée tot op de bodem af, vervolgens neemt hij Richard Wagner de maat. In Nietzsches wraak reconstrueert Maarten van Buuren de totstandkoming van het boek dat door velen wordt beschouwd als het hoogtepunt van Nietzsches oeuvre.

Maarten van Buuren (1948) is emeritus hoogleraar moderne Franse letterkunde aan de Universiteit Utrecht. Hij publiceerde over levenskunst, waanzin en Spinoza, wiens Ethica hij vertaalde. Van Nietzsche vertaalde Van Buuren Voorbij goed en kwaad (2023), Het dionysische wereldbeeld (2024) en Genealogie van de moraal (2024).a