Met ‘Berichten uit de Sahara’ bood Sanmao haar lezers een blik op een oneindig veel grotere wereld, op het moment dat in de jaren zeventig in Taiwan traditioneel nog vooral het belang van familie werd benadrukt. Ze trok naar verre oorden die zelfs nu nog voor de meeste mensen onbekend gebied zijn, produceerde een amalgaam van travelogue, memoir en fictie.
Sanmao’s berichten uit de Sahara zijn extra interessant omdat ze een uniek perspectief bieden op dit gekoloniseerde gebied: Sanmao is niet Europees maar ook niet Afrikaans, wit noch zwart, en hoort daarmee niet tot de kolonisators maar ook niet tot de gekoloniseerden. Via haar man is ze verbonden met Spanje, maar tegelijk woont ze in een Sahrawi-wijk. In haar verhalen vertelt ze hoe ze omgaat met zowel Spanjaarden als met lokale Sahrawi.