De dertigjarige Levi kampt sinds zijn jeugd met depressies. Als de wanhoop hem naar de keel grijpt, reikt zijn anders zo gesloten vader hem de hand: laten we praten. Samen bezoeken ze het theaterfestival Fringe in Edinburgh. Maar tussen theater en cafébezoek komen de gesprekken moeizaam op gang.
Herinneringen over Levis jeugd en relaties dringen zich op. Tegelijkertijd probeert Levi vat te krijgen op zijn destructieve neigingen, die werkelijk contact met een ander in de weg staan.

Levi Jacobs ontziet in de roman Wie ik ben niets of niemand, en al helemaal zichzelf niet. Toch blijft hij de deur naar liefde hardnekkig, meedogenloos en ontwapenend opentrappen. Met zijn krachtige pen maakt Jacobs van Wie ik ben niet alleen een moedig, maar ook een hoopvol verhaal.