Het is 1977, in Nederland is de dienstplicht van kracht. Jongens van achttien of negentien hebben van de ene dag op de andere een nieuw bestaan: dat van militair. Eenzaamheid, heimwee, ontreddering zijn hun lot. Ook voor de verteller in deze roman een gesjeesde student pedagogiek begint een nieuw leven. Hij wordt radiotelefonist van een peloton en krijgt de bijnaam de stekker.
Op de navo-basis in Duitsland waar hij terechtkomt bouwt hij als gevolg van zijn functie een vertrouwensband op met zijn medesoldaten, al blijft hij toch vooral een observerende buitenstaander. Ook met de dienstplichtige officier, die hij herkent van de keuring, voert hij vertrouwelijke gesprekken en de stekker komt de achtergrond te weten van de bizarre manier waarop de officier het commando voert. Kan de jonge, naïeve officier zijn nieuwe positie wel aan?
Drie jaar later, in een hippiehotel bij de Amsterdamse Zeedijk waar de stekker inmiddels werkt, treffen ze elkaar weer. Het zijn de hoogtijdagen van de heroïne.

Met groot inlevingsvermogen en gevoel voor humor schetst Philip Snijder het bestaan van de dienstplichtige militair, zijn ontheemding, zijn verlangen naar familie en geliefden, zijn kwetsbaarheid vermomd als rauwe stoerheid.