Veel hervormingen die met grote zorgvuldigheid en de beste bedoelingen worden opgezet, houden er geen rekening mee dat mensen in hun aanleg verschillen. Onderwijsmethoden kunnen op het ene kind een gunstige invloed hebben, terwijl ze voor het andere schadelijk zijn. Pogingen om klassenstructuren te doorbreken zouden gebaseerd moeten zijn op kennis van de wijze waarop intelligentie en persoonlijkheid samenhangen met de sociale structuur. Mensen zijn niet gelijk, doordat ze gelijk worden behandeld.

Prof. Eysenck, waarvan recent ook Psychologie gaat over mensen (Aula 524) verscheen, analyseert het intelligentiebegrip en de sociale consequenties ervan. Hij laat de rampzalige gevolgen zien van het negeren of vergeten van de aangeboren menselijke ongelijkheid. De resultaten van zijn analyse zullen traditioneel links en rechts zeker schokken.