Een eerlijk verhaal over een jonge vrouw die besluit om haar borsten preventief te laten amputeren, tien jaar nadat ze voor het eerst borstkanker kreeg. Vol liefde en humor beschrijft ze haar lotgevallen en de mensen om haar heen.
Als twintiger overwon Ellen Verstrepen borstkanker. Om herval te voorkomen drong een preventieve borstoperatie zich op. Het werd een woelig proces van anderhalf jaar, dat Ellen te lijf ging met humor.
Met Cuberdon, een roman in de vorm van een logboek, schrijft ze de ervaring van zich af. Ze fileert de reacties van haar omgeving en haar eigen focus op het verplegen van de hond (‘Munchausen by doggy’), het samenstellen van de juiste home wear-garderobe en experimenten met een wandelstok.
Kanker veroorzaakt emotionele uitschieters, maar de onderzoeken worden ook een routine.
Afdalend in zichzelf ontdekt ze dat de behandeling haar diepste angst oprakelt: niet meer weten wie je bent. De roman is daarom ook een zoektocht geworden naar zichzelf, een literaire stilering van een extreem moeilijke periode.
