Er is vermoedelijk geen enkele andere historische figuur die zo vaak werd gebruikt, misbruikt, vertekend en voor ideologische karren werd gespannen als Karel de Grote († 814).

De vele middeleeuwse Karelverhalen bevestigen zijn bijzondere status. Karel ende Elegast bleef eeuwenlang bijzonder populair. De onbekende dichter laat de keizer, op bevel van God, ’s nachts anoniem door een donker bos trekken om te gaan stelen. Hij komt er zijn afvallige leenman Elegast tegen die een meesterdief blijkt te zijn…

Een keizer die uit stelen gaat?! Jan van Boendale en Jacob van Maerlant, twee andere grootheden uit de middeleeuwse literatuur, waren verontwaardigd over zoveel roddels over de grote Karel. De lezers en luisteraars van toen hadden lak aan deze bedenkingen en smulden van dit verhaal vol oeroude motieven, gebracht door een geniale verteller met een boodschap.

Professor Jozef Janssens, specialist middeleeuwse literatuur, reconstrueert in deze studie niet alleen de vele gezichten van de keizer, maar ook hoe middeleeuwse epische dichters te werk gingen in een creatief samenspel tussen verteller en publiek – de kunst van het vertellen.