Floris ende Blancefloer beschrijft de liefde tussen een Moorse koningszoon en een naar de Ori verkochte christelijke slavin. Op dit verhaal is een nieuw werk gebaseerd over een 'liefde van verre' tussen een oosterse prinses en een westerse prins die erop uittrekt om zijn geliefde te schaken. Ton Duinhoven laat zien, dat deze historie in essentie is be-waard in het veertiende-eeuwse toneelspel over Gloriant en Florentijn en eveneens ten grondslag ligt aan de Britse avonturenroman over Walewein en Ysabele. De personages in de genoemde werken zijn in wezen identiek en de teksten hebben een gemeenschappelijke oorsprong. Hier zijn oude teksten hergebruikt.
De beschreven ontstaansgeschiedenis maakt duidelijk, dat Walewein niet op een sprookje is gebaseerd, zoals Ker en Draak betoogden. Ook op andere punten geeft Duinho-ven verrassende nieuwe interpretaties. Zijn boek over Middelnederlandse kringloopliteratuur vergroot tevens ons inzicht in de werkwijze van middeleeuwse auteurs in het algemeen.