Gevraagd hoe de ziel zich het beste op de beleving van de etherische Christus kan voorbereiden, antwoordde Rudolf Steiner: ‘Door meditatief met de kringloop van het jaar mee te leven, door de ritmen daarvan meditatief te beleven. Want de mysteriën van de jaargetijden zijn het geschenk van de natuur voor de mediterende mens, die de Christussfeer zoekt’. En bij een eerdere gelegenheid merkte hij hierover op: ‘En zo zullen we ontdekken dat er ... in de kringloop van het jaar ... iets geestelijks leeft, dat bij de menselijke ziel hoort, dat de menselijke ziel zelf is; we zullen ontdekken dat het Christuswezen dat het Mysterie van Golgotha heeft doorgemaakt, bij de kringloop van het jaar met zijn geheimen hoort’.

Deze woorden maken duidelijk welke fundamentele plaats het thema van de kringloop van het jaar binnen het geesteswetenschappelijke onderzoek van Rudolf Steiner inneemt. Daarbij vormt dit onderzoeksthema echter allerminst een ‘theoretische’ beschrijving van bepaalde geesteswetenschappelijke feiten, integendeel, het wijst ons veeleer een praktische weg die naar de kern van de geesteswetenschappelijke mededelingen leidt, naar het ‘verborgen allerheiligste’ van de voor fysieke ogen onzichtbare tempel van het nieuwe geestelijke leven, waar de bewuste vereniging met het Christuswezen kan plaatsvinden. In deze zin kan het innerlijke meeleven met het jaarverloop voor ons een levende sleutel tot de christologie van Rudolf Steiner en tot de antroposofie als geheel worden.

Het boek is zo opgebouwd, dat het – naast zijn hoofddoel om een algemene inleiding in het esoterische wezen van de kringloop van het jaar te bieden – de lezer tevens als een soort gids door de voornaamste jaarfeesten kan leiden. In dit geval kan het boek ook in gedeelten worden gelezen, gelijk met het betreffende jaarfeest, waarbij het ons kan helpen om dieper in het geestelijke wezen daarvan door te dringen.