Het had zo maar gekund dat aan de achterkant van station Amersfoort een incheckhal van Schiphol zou zijn gebouwd:passagiers konden er hun bagage inleveren en vervolgens comfortabel per trein naar de luchthaven reizen. Er hadden ook wagonwoningen gebouwd kunnen worden, huizen die van tijd tot tijd via het spoor naar een andere plek verplaatst konden worden. Of een schouwburg. Of het nieuwe gemeentehuis. Of een gevangenis. Tal van grootse en groteske plannen passeerden de revu nadat de Nederlandse Spoorwegen de Wagenwerkplaats eind jaren negentig besloten te sluiten. Op het 25 hectare grote terrein tussen het spoor en de wijk Het Soesterkwartier werden heel wat idealistische en commerciële dromen geprojecteerd.



Het boek is meer dan alleen een kroniek van de opkomst en ondergang van deze grootste werkplaats van de NS in het hart van Nederland. Het gaat ook over de geschiedenis van het spoor en de betekenis ervan voor Amersfoort, over de strijd om de sloop van de industriële monumenten te voorkomen, de creatieve explosie in dit stadsdeel na het vertrek van de treinstellen en de arbeiders, de komst van visionaire ondernemers, en de moeizame worsteling van omwonenden, gemeente en NS om er samen iets moois van te maken.