Dit is het verhaal over de vastberadenheid van een Nederlands meisje om de Tweede Wereldoorlog te overleven. Ze was 12 jaar oud toen Hitlers troepen Nederlandbinnen vielen en 17 jaar bij de bevrijding.

In de tijd dat tieners normaal gesproken hun persoonlijkheid ontwikkelen, bracht ze vele nachten door onder de trap tijdens bombardementen en ging ze naar een school die werd gehouden in de kelder van een psychiatrische inrichting waar Duitse wetenschappers vreselijke experimenten uitvoerden op de bewoners.

Ze verloor veel Joodse klasgenoten, waaronder haar beste vriendin. Deze werden gedeporteerd en stierven in de vernietigingskampen. Ze had constante angst voor luchtaanvallen en weet wat het is om altijd honger te hebben. Maar ze was vastbesloten om te overleven.

Elisabeth Hofboer Breslav is één van de steeds kleinere groep tieners die de bezetting in 1940-1945 overleefden. Ze is geboren in Amsterdam en al meer dan 50 jaar geleden geëmigreerd naar Amerika, waar ze in Connecticut woont.
Haar verhaal is een waargebeurde geschiedenis met een boodschap voor vandaag.