Onder ambtenaren is het verhaal van een kritische dwarsdenker die hier als Van Leengrond door het leven gaat. Het relaas beschrijft het werkklimaat gedurende de laatste tien jaar van zijn ambtelijke carrière op het ministerie waar hij terecht is gekomen.

Normaal gesproken behoort het werkklimaat veilig te zijn, zodat mensen zich ook kritisch mogen en durven uit te spreken. Kritische dwarsdenkers zoals Van Leengrond zijn ook degenen die de macht binnen een organisatie waarin zij werkzaam zijn ter discussie stellen en daarmee de managers waar­van er velen kunnen worden gekwalificeerd als leidinggevende ‘bul­lies’, tarten.

Zijn leidinggevenden doen er van alles aan om Van Leengrond monddood te maken, variërend van pestgedrag tot uitsluiting en alles wat daartussen zit. Dit is voor menigeen die werkzaam is in een ambtelijke organisatie, maar ook in het bedrijfsleven ongetwijfeld herkenbaar.

Maar al die ‘bullies’ (zijn directeuren) en natuurlijk de meelopers en de ja-knik­kers (zijn afdelingshoofden) hebben een grote inschattings­fout gemaakt. Zij worden zelf het slachtoffer van het leven in hun zelfgecreëerde schijnwereld. De collega’s van Van Leengrond steu­nen en helpen hem waar zij kunnen, maar dat weten die ‘bul­lies’ natuurlijk niet en zijn mede-strijders genieten van het gevecht dat hij voert en uiteindelijk ook wint. Hij heeft daarvoor natuurlijk wel een prijs moeten betalen, maar toch is het voor hem geen Pyrrusoverwinning geworden. Dit hele gevecht zet hem aan tot het met veel plezier met één of meer collega’s plagen van de managers als het gaat om een rijksbrede rechtspositionele discussie en de reorganisatie van de directie waarin hij werkzaam is.