‘We worden gebruikt en misbruikt. Wie vertrouwt er nog op de woorden die schrijvers voortbrengen? Niemand, toch? Hun woorden verhullen, liegen, dreigen en onderdrukken. Niemand maakt meer de goede woorden. Dat gaan wij doen! Wij dienden het vrije woord, maar we werden tot slaven gemaakt. Tegen alle schrijvers zeg ik nu: laat ons Alfabet gaan! We gaan voor onszelf beginnen! Vrijheid, Gelijkheid, Letterschap!’ De Oude Loden A haalde diep adem. ‘Revolutie!’

Toen begonnen de letters van het Alfabet aan hun eigen zelfgeschreven LetterRijk en Het Boek Dat Zichzelf Schrijft. Het Alfabet gaat deze ontdekkingstocht aan in een Orwelliaanse parodie op de Westerse maatschappij en de functie van de letteren. En eindigt in de heilsleer van de AI, de Alfabetische Intelligentie.

Letter Rijk ontaardt in een satire op de menselijke maatschappij met dezelfde problemen als hiërarchie, inspraak, democratische meerderheden etc. Hoofdletters (Kapitalen) versus de Onderkast(e). Letters die zich man of vrouw of non-binair voelen. Ruzie om de inhoud en de doelstellingen; wie is de schrijver, wie is de lezer? Op het einde geeft de AI het antwoord op alle vragen.