Gepensioneerd verpleegkundige Alice Kruijen, was ooit directeur van Zorginstelling Scivias voor jeugd en jongeren in Wittem en in Kerkrade. Later werkte ze in de ouderenzorg en in de jeugdgevangenis, waar een ‘ambulante tak’ werd opgezet voor jeugdigen die de gevangenis mochten verlaten. Haar leidraad is daarbij het bezield ‘Methodisch Verpleegkundig Proces’.


Alice beschrijft in dit ontluisterende en schokkende verhaal, wat er achter de deuren van zorginstellingen speelt en hoe instanties en de politiek het alsmaar laten afweten. Ongeacht de gruwelijkheden die plaats vinden, grijpt niemand in. Wat schuilt hierachter? Hoe kan het dat juist de bezieling in de zorg als een enorme bedreiging wordt gezien?


De toeslagenaffaire, het extreme geweld waarmee kinderen massaal uit huis zijn geplaatst na de WMO transitie, de ouders die op onmenselijke wijze onder druk worden gezet, de vermissing van kinderen die onder OTS staan, de sterfte van honderden jongens en meisjes.

De kwetsbare jongeren die door falend beleid getraumatiseerd zijn. De infiltratie van drugscriminelen, met als gevolg dat ze als drugskoerier en als prostitué worden ingezet.

De verkrachtingen in de ambulante tak van de jeugdgevangenis, door personeel dat onvoldoende geschoold is, maar toch op hoog complexe zorg wordt gezet. Het liefdeloze beleid, het misplaatste ego, de aanbidding van protocollen, het gebrek aan inlevingsvermogen, de overheid die dit in stand houdt. Het leest als een horrorverhaal, maar is gebaseerd op feiten. Met ook aandacht voor de veertienjarige Ronald Baten, die met messteken om het leven werd gebracht en in een rioolput werd gevonden.


Alice Kruijen heeft er alles aan gedaan om de bezieling in de zorg terug te halen. Elke poging werd afgestraft. Voor iedereen met een liefdevol hart, die betrokken is bij jeugdigen en jongeren of welke zorg dan ook, is dit verhaal een openbaring. Met richtlijnen en adviezen, gebaseerd op wetenschap, feiten en cijfers, en jarenlange ervaring.


Het kán niet alleen anders, het móet anders. Zonder bezieling is er geen zorg. Zonder bezieling is er niets wat je voor een ander kunt betekenen. Zonder bezieling is er geen menselijkheid. Zonder bezieling is er geen leven.