Ieder mens heeft het recht om volkomen gelukkig te zijn. Wie ongelukkig is, is in werkelijkheid ongelukkig gemáákt door wat anderen hem hebben ingefluisterd of ingehamerd. We zijn door de jaren heen zodanig door tradities, gebruiken en gewoonten beïnvloed, dat we nu denken dat er veel aan ons schort.

Douwe Halbesma legt in dit boek haarfijn uit dat niet wíj zondig, beperkt en onvolmaakt zijn, maar dat zondigheid, beperktheid en onvolmaaktheid beledigingen zijn van spirituele en religieuze tradities en denkgewoonten. De samenleving zegt: 'Wees iemand! Maak jezelf nuttig! Doe je best!' En zo begint voor ons een nimmer aflatende strijd en zoektocht naar een populaire identiteit. Tot op hoge leeftijd zijn we dwangmatig in de weer. En gelukkig worden we er niet van.

Halbesma wil niet alleen dat mensen verlichting, oftewel het einde van het lijden, aan de horizon zien gloren, maar dat zij verlichting in hart en nieren zijn.