Dit unieke boek beschrijft de ervaringen van een dienstplichtige marinier, Herman, gestationeerd in MSK Suffisant op Curaçao in de late jaren '60 en belicht de dagelijkse routines, de fysieke en mentale uitdagingen, en de sociale dynamiek van het kazerneleven.

Deze mariniers ondergaan een strenge training (EMV), met disciplinaire straffen om discipline te bevorderen. Herman, een 'gewone Tukker', worstelt soms met de vereiste inschikkelijkheid. Het leren omgaan met het 7,62 mm geweer, de FAL, is een belangrijk onderdeel van de training.
De mariniers nemen deel aan verschillende oefeningen, waaronder een zware driedaagse mars die hen tot het uiterste drijft. Ze worden geconfronteerd met de hitte, het ruige terrein en uitputting. Herman ervaart een mix van spanning, angst en sensatie tijdens een nachtelijke oefening die misloopt.

Het boek beschrijft de spanningen tussen het kader en de manschappen. De 'ouwe jongens' verzetten zich tegen de autoriteit van de officieren en onderofficieren. Herman ervaart frustratie met de arrogantie van sommige officieren. Er is ook sprake van raciale spanningen tussen de Antilliaanse 'macamba's' en de Nederlandse mariniers.
Maar buiten diensttijd zoeken de mariniers ontspanning in zwemmen, zeilen, feesten, en bezoeken aan Willemstad. De tekst beschrijft levendig de natuur op Curaçao, met zijn baaien, stranden en 'knoek' (achterland).
Het boek eindigt met de voorbereidingen op de repatriëring van Herman, na bijna 18 maanden dienst. Hij blikt terug op zijn ervaringen en kijkt uit naar zijn terugkeer naar Nederland.