"Ik wil niemand tot last" zijn vertelt het verhaal van het joodse gezin Muller uit Leeuwarden, dat in de oorlog uit elkaar werd gerukt: de vader en de zoon gingen op transport naar Westerbork en uiteindelijk naar Sobibor, waar ze bij aankomst direct werden vergast. Moeder en dochter bleven vanwege ziekte van de dochter achter in Friesland.

Ze overleefden de oorlog door onder te duiken in Burdaard. In dit “terroristendorp”, zoals de Duitsers het noemden, vonden veel Joodse onderduikers onderdak door de inspanningen van een actief verzetsnetwerk. Daartoe behoorden mensen als de gereformeerde dominee ds. Rienk Hendrik Kuipers, die zelf de oorlog niet zou overleven, Freark Leistra, Lippe van der Laan en Kees Pantinga, een bakker uit Leeuwarden. Ook de lotgevallen van deze verzetsstrijders komen ruim aan bod in dit boek.