Ondanks de vaak schelmse en directe taal, zijn deze twee boeken toch al ruim honderd jaar geleden geschreven door mr. Jacob Dermoût, van wie nergens meer enige informatie te vinden is.
Op zich is dit vreemd, omdat de auteur in de verhalen een wel heel duidelijk en degelijk beeld geeft van de mensen die in Nederlands-Indië verbleven en zich daar met of zonder moeite moesten aanpassen aan de aldaar heersende culturen. Maar ook laat het zien hoe de uit onze koloniën afkomstige mensen vaak een zekere naïviteit bezaten, waardoor ze in handen konden vallen van schelmen (schurken) die hen op slinkse wijze in verkeerde zaken
en/of beleggingen betrokken, waardoor menigeen de in de koloniën verworven rijkdom op vrij gemakkelijke manier weer kwijtraakte.
Twee boeken die gemakkelijk lezen en tevens een stuk geschiedenis laten zien dat in onze huidige tijd vaak liever onder de mantel der vergetelheid wordt gehouden.