In november 1982 begonnen studenten Nederlands Hans Engberts en René Hesselink een handeltje in tweedehands boeken in de Utrechtse Herenstraat. In 1989 verhuisden ze naar de Oude Gracht, waarmee de vaart er echt in kwam, en hun winkel groeide al snel uit tot een van de bekendste literaire antiquariaten van Nederland. Vanaf het begin hielden ze een ‘Winkeldagboek’ bij, waarvan in 2003 een bloem­lezing werd gepubliceerd die veel stof deed opwaaien in de wereld van het oude boek. Oude Gracht 234, het tweede deel, dat in 2007 verscheen bij het 25-jarig bestaan van Hinderickx & Winderickx, bevestigde hun status als enfants terribles van het Nederlandse antiquariaat. In het Winkeldagboek krijgen niet alleen de klanten, zowel in de winkel als online, een plek, ook hun onderlinge verschillen en twisten komen aan bod. Als kompaan Hans in 2011 overlijdt zet René niet alleen de winkel, maar ook het Winkeldagboek voort. Dit derde deel is de neerslag van de laatste 15 jaar van het inmiddels 40 jaar bestaande antiquariaat.

Reacties van lezers en recensenten op Winkeldagboek en Oude Gracht 234

Het boek is dusdanig geslaagd dat je je gaat afvragen of zij de winkel zijn begonnen om tot dit document te komen. (Boekblad)

Het dagboek is geen losse verzameling anekdotes uit boekenland, maar geeft een uniek en waarachtig beeld van het wel en wee achter de toonbank. Daarbij sparen de antiquaren zichzelf en elkaar niet. Het gaat niet alleen over boeken, maar ook over drank, en in beide gevallen hoe je ervan afkomt. (de Volkskrant)

Een soort niet onopgewekte boekverkopersblues klinkt uit deze bladzijden op, waar je af en toe inderdaad bij in de lach schiet – en je steekt er nog eens wat van op ook, als je een beetje in boeken geïnteresseerd bent. (Knack)

Ik heb jullie boek bijna uit en ben nu al aan de drank. Dat wordt wat met het vervolg. (M. van Kampen, Antiquaar te Arnhem)

Mooi boek. Ik had het in 2 dagen uit. (Jeroen Brouwers over Oude Gracht 234)

Engberts verlangt chronisch naar jonge vrouwen en geregeld naar een onweersbui. Hij houdt veel van drank en schaken. Hesselink is een spitse geest en een harde werker. Allebei kunnen ze mooi schrijven en hebben ze een hekel aan domme klanten. (Nederlands Dagblad)

Zelden is een lezer een rechtstreekse blik in het dagelijkse reilen en zeilen van een boekhandelaar vergund. Alleen het feit dat het Winkeldagboek van Hans Engberts en René Hesselink van het Utrechtse antiquariaat Hinderickx & Winderickx dit wel doet, maakt het tot een unicum onder de boeken over boeken. (De Boekenwereld)

Het boek zal jonge mensen eerder afschrikken dan inspireren. (Anton Gerits, Nederlandse Bibliotheekdienst)