In de laatste jaren van zijn leven leefde Rainer Maria Rilke (1875-1926) in Zwitserland. Na de Eerste Wereldoorlog en een lange periode van omzwervingen schreef hij in februari 1922 de eerste cyclus van 26 sonnetten in vier dagen en de tweede cyclus van 29 sonnetten in acht dagen. Die Sonette an Orpheus zijn een lofzang op het leven en de taal, waarin horen en zingen centraal staan en waarin Orpheus, de zanger met de lier, symbool staat voor de niet te scheiden domeinen van leven en dood, liefde en pijn, stilte en beweging. Rilke eert meesterlijk het sonnet in ritme en rijm en voorziet het tegelijkertijd van een nieuwe en vrije dynamiek.

Gerard Kessels, die Das Stunden-buch, Neue Gedichte en Das Buch der Bilder van Rilke al vertaalde, kiest in deze vertaling voor het zoveel mogelijk gestand doen van klank, ritme en rijm, maar wil de sonnetten in taal en woordkeuze, bijna honderd jaar na Rilkes dood, ook een nieuw en eigentijds leven inblazen.
Een voor- en nawoord en aantekeningen geven de gedichten waar nodig een context en vormen een leidraad voor de lezer om de gebruikte beelden en motieven beter te verstaan.

Eveneens verkrijgbaar van Rilke:
Het getijdenboek
Nieuwe gedichten & Nieuwe gedichten het andere deel
Het boek der beelden
De elegieën van Duino
Rodin