Maaltijden zijn van alle tijden. Waar mensen samenkomen, wordt er gegeten. Het samen eten, dwars door rangen, standen en culturen heen, kan mensen met elkaar verbinden. Deze inzichten, die uit dit onderzoek naar voren komen, lijken maar weinig te zijn doorgedrongen tot de vrijzinnige geloofstraditie. Vrijzinnig geloven en de kerkelijk-liturgische maaltijd staan van oudsher op gespannen voet met elkaar. Het ritueel is zelfs lange tijd afgeschaft geweest. En daar waar het ritueel vandaag de dag binnen vrijzinnige kringen gepraktiseerd wordt, is de frequentie laag en blijven er mensen weg.

Dit boek geeft inzicht in de achtergronden en argumenten die aan de weerstand ten grondslag liggen. Naast een gedegen historische analyse geeft dit onderzoek tevens een vernieuwende impuls aan de rituele maaltijd. Hierbij spelen inzichten vanuit de vroegchristelijke maaltijdpraktijk en vrouwenstudies een belangrijke rol. Tot dusver ontbrak het aan een systematische reflectie op de vrijzinnige maaltijdpraktijk. Dit maakt deze studie zowel uniek als urgent.