Onder de Wet homologatie onderhands akkoord (WHOA) kunnen vennootschappen buiten faillissement een akkoord aanbieden aan hun schuldeisers en/of aandeelhouders. Verzoeken zij de rechtbank de homologatie te weigeren, dan geldt bij beoordeling van het akkoord de absolute priority rule (APR). In de meeste gevallen betekent dit dat aandeelhouders hun aandeelhoudersbelang kwijtraken: schuldvorderingen moeten conform de wettelijke rangorde eerst worden voldaan.

Wel zijn afwijkingen van de rangorde bij uitzondering mogelijk. Gifting kan zo’n afwijking zijn. In dat geval staat een senior schuldeisersklasse een deel van haar waarde af aan een aandeelhoudersklasse, opdat deze haar belang niet verliest.

Probleem is dat de memorie van toelichting geen enkele aanwijzing bevat of gifting is toegestaan. Tot op heden is daarover ook nog geen rechtspraak gewezen. In dit boek onderzoekt mr. Carly Baas of het huidig wettelijk kader van de WHOA voldoende ruimte en waarborgen biedt om gifting toe te staan. Zij beschrijft hierin hoe een akkoord onder de WHOA (en onder de Amerikaanse Chapter 11-procedure) tot stand komt, hoe de absolute priority rule binnen die regimes werkt en wanneer gifting discussie oplevert.

Gifting kan in ieder geval wenselijk zijn in een procedure waarbij niet alle klassen met het akkoord instemmen. In theorie vallen aandeelhouders veelal buiten een akkoord, omdat zij out of the money zijn, terwijl zij wel degelijk onmisbaar kunnen zijn voor het voortbestaan van de vennootschap.