Wanneer zijn bestuurders aansprakelijk in geval van faillissement? Artikel 2:248 BW bevat een tweeledig causaal vermoeden. Wordt de administratieplicht of de publicatieplicht van de jaarrekening geschonden, dan staat onbehoorlijk bestuur onweerlegbaar vast. Daarnaast is er een tweede, weerlegbaar vermoeden: de vaststaande onbehoorlijke taakvervulling is een belangrijke oorzaak van het faillissement. Dit artikellid verlicht de zware bewijslast van de curator.

Het lijkt erop dat op grond van dit artikel bestuurders een ‘diabolisch tegenbewijs’ moeten leveren om onder aansprakelijkheid uit te komen. De Hoge Raad heeft hierover grenzen aangegeven in zijn arresten Blue Tomato (2007) en Mobile Services (2021). In Blue Tomato bepaalde de Hoge Raad dat een bestuurder een van buiten komende oorzaak kan aanvoeren ter ontzenuwing van het causaliteitsvermoeden. In Mobile Services zette de Hoge Raad de deur open voor bestuurders om ook ‘interne’ oorzaken aan te voeren om onder aansprakelijkheid uit te komen.

In dit boek behandelt mr. Asse Visscher welke feiten en omstandigheden vóór en na het wijzen van Mobile Services als verweer door lagere rechters werden gehonoreerd ter ontzenuwing van het causaliteitsvermoeden van artikel 2:248 lid 2 BW. Hij schetst het juridisch kader van artikel 2:248 lid 2 BW aan de hand van de rechtspraak van de Hoge Raad en de literatuur, bespreekt de bewijslast voor de curator en de mogelijkheden voor de bestuurder om zich te verweren. Aan de hand van eigen jurisprudentieonderzoek brengt hij in kaart welke verweermiddelen, al dan niet met succes, zijn aangevoerd.