Oneigenlijke beïnvloeding van de rechtspraak is in Nederland een risico, onder meer mogelijk gemaakt door kwetsbaarheden in de structuur van de Raad voor de rechtspraak. Deze Raad speelt een belangrijke rol in het waarborgen van de rechterlijke onafhankelijkheid. Zijn autonomie dient dan ook te worden beschermd tegen aantasting door de uitvoerende en wetgevende macht.

In dit boek onderzoekt Assamaual Saidi Rabah of de Raad voor de rechtspraak de rechterlijke onafhankelijkheid op effectieve wijze waarborgt. Daartoe beschrijft hij de totstandkomingsgeschiedenis, functie en rechtspositie van de Raad en analyseert hij hoe de Raad zich verhoudt tot de staatsrechtelijke uitgangspunten van machtenscheiding, rechterlijke onafhankelijkheid, ministeriële verantwoordelijkheid en het begrotingsrecht van de wetgever.

Om de waarborgfunctie van de Raad te versterken is volgens de auteur een hervorming noodzakelijk die meer nadruk legt op de rechterlijke onafhankelijkheid en gelijkwaardigheid van de rechterlijke macht ten opzichte van de andere staatsmachten. Daarbij zou ook rekening moeten worden gehouden met legitieme behoeften van politiek en samenleving, zoals doelmatigheid. Mede geïnspireerd door raden voor de rechtspraak in andere Europese landen, doet de auteur meerdere concrete hervormingsvoorstellen. Zo stelt hij onder meer voor om de Raad voor de rechtspraak grondwettelijk te verankeren, de benoemingsprocedure van leden van de Raad te democratiseren en om uit te gaan van voorwaardelijke ministeriële aanwijzings- en vernietigingsbevoegdheden.