In zijn nieuwe roman keert Nobelprijswinnaar Vargas Llosa terug naar zijn geboortegrond: Peru. Aan de hand van de levendige geschiedenis van de Peruaanse muziek, komen het land, zijn politiek en cultuur tot leven.

De Peruaanse journalist Toño Azpilcueta ademt en leeft Peruaanse muziek. Helaas wordt hij (nog) niet erkend als schrijver en kan hij zijn enorme kennis alleen kwijt in goedkope tijdschriften die hem weinig betalen. Op een avond gaat Toño naar een concert van een gitarist van wie hij nog nooit heeft gehoord. Zijn naam is Lalo Molfino, en zodra de eerste akkoorden klinken beseft Toño dat hij naar iemand luistert met een verbazingwekkend talent. In zijn artikel voorspelt hij een succesvolle carrière voor Lalo Molfino, maar enige tijd later komt hij erachter dat de muzikant in volledige anonimiteit is overleden. Wie was Lalo Molfino? Waarom lijkt niemand zich zijn naam of zijn muziek te herinneren?

Toño begint aan een reis door Peru, vastbesloten een boek te schrijven over Lalo Molfino en de cultuur van zijn land in het licht van de muziek. De muziek die ontstond in de armste achterafstraten van Lima en het wonder verrichtte om, misschien wel voor het eerst, alle Peruanen onder dezelfde hemel te verenigen.

Ik draag mijn stilte op aan jou is een prachtig en bijzonder boek; een hommage aan Peru en de verbroederende kracht van muziek en taal.

In de pers

‘Weer een nieuwe proeve van de grote herschepper van de realistische roman.’ La Vanguardia

‘Vargas Llosa’s werk weerspiegelt zowel de meest complexe, gepassioneerde en overtuigende visie op de roman als de beste kwaliteiten van het schrijven als ambacht. De beste stimulans om te schrijven, voor een schrijver als ik.’ Javier Cercas in El País

‘Een perfect gevoel voor verhalend ritme, een onberispelijke nauwkeurigheid in feiten en referenties die voortkomen uit geweldig onderzoek, soepele dialogen en de intentie om een boek te schrijven dat recht doet aan het genre van de realistische roman.’ El Periódico