Henk ’t Jong neemt ons in ‘De dageraad van Holland’ mee naar de hoogtijdagen van de ridderschap in de grote laaglandse vorstendommen, maar met name Holland en Zeeland. Het gaat over de hoogte- en dieptepunten in de levens van de graven van Holland, over hun familiebanden en de oorlogen binnen en tussen de vorstendommen. Daarnaast komen ook de politiek van het graafschap en de ontwikkelingen op zowel landelijk als stedelijk gebied aan bod, die ervoor zorgden dat Holland uit kon groeien tot een invloedrijk en sterk gewest.

De historie wordt voortgezet in ‘Hoogtij van Holland’, toen Europa in crisis verkeerde, als het graafschap tijdens de woelige veertiende eeuw wordt bestuurd door vorsten afkomstig uit de huizen van Henegouwen en Beieren. Henegouwer Willem III werd ‘de schoonvader van Europa’ genoemd vanwege de succesvolle huwelijksallianties van zijn huwbare dochters. Eén van hen, keizerin Margaretha, bestuurde het graafschap namens haar zoon Willem V van Beieren. Dat was niet naar de zin van diverse edelen en steden en zo begonnen wat later de Hoekse en Kabeljauwse twisten zouden worden genoemd.