Wat mij getroffen heeft en nog altijd treft is de maatschappelijke topdown kijk op een stiel, een technische vaardigheid, een kunde of functie van een geschoolde of minder geschoolde arbeider op de werkvloer. En dit vogelperspectief van sommige managers of bedienden op de arbeiders wordt eerder in stand gehouden door de ‘zich van elkaar onderscheidende omgangsculturen’ dan door de aard van het werk zelf.
Deze omgangsculturen tussen arbeiders onderling en van arbeiders naar bedienden en hogere kaders toe en omgekeerd, hielden mij ten onrechte weg van technisch boeiend vakmanschap waarin ik mij wilde scholen. Het is een subtiel denigrerende zienswijze op handenarbeid die in het onderwijs begint, door media ongewild wordt gevoed en uiteindelijk op de werkvloer de arbeider en zijn noodzakelijke maatschappelijke bijdrage onderwaardeert. Daarom bepleit ik een volledige herwaardering van de arbeider.