Al voor 1970 ontstond mijn fragmentatie techniek. In 1973, tijdens het tekenen van een aantal landschappen in Rijsoord in Zuid-Holland ontdekte ik dat verticaal tekenen en restvormen te zien als beeldelementen, voor mij de oplossing was voor veel schilderproblemen. Het is uiteindelijk mijn eigen handschrift geworden die ik toepas in diverse technieken en thema’s.
Vanaf 1973 schilderde ik een serie grote schilderijen waarin ik het onderwerp in beeld- en kleurvlakken ging vertalen. Een werkwijze of stijl, die het best te omschrijven is als Fragmatisch.
Het fragmenteren van het onderwerp in beeld- en kleurelementen heeft alles te maken met compositie en ordenen. Zo kan ik alle beeldelementen een plaats geven en ontstaat er een eigen vertaling van het onderwerp met een speelse compositie van vlakken die doorlopen en verspringen. Het is mijn vertaling van datgene wat ik zie.

Kees van de Wetering, beeldend kunstenaar