Wie denkt aan cabaret denkt aan de groten uit de geschiedenis van het Nederlands cabaret, aan Toon Hermans en Wim Sonneveld, mensen die er in slaagden om een hele avond helemaal alleen (de muzikanten uitgezonderd) de mensen in de ban te houden met hun teksten.
Zij zijn een voorbeeld geweest voor de tientallen cabaretiers die nu in Nederland en Vlaanderen de kop hebben opgestoken.
Maar anderhalf uur lang helemaal alleen op een podium staan en de mensen aan het lachen brengen is geen gemakkelijke opgave. Daarvoor kan men dan wel gebruik maken van een 'typetje'. Een typetje neerzetten is ook al niet gemakkelijk, maar alle figuren in dit boek zijn typetjes. Daarom niet in de echte betekenis van het woord, we zouden beter zeggen dat het personages zijn.
De monologen die in dit boek geselecteerd werden zijn meestal vrij lang en eisen dus een goed geheugen, maar monologen kunnen aangepast worden en die vrijheid wordt gegund.