‘Niemand had me het van tevoren verteld, maar het bleek wel zo. Kinderen in je leven betekent een hoop huishoudelijk gedoe en veel verantwoordelijkheden, maar óók een unieke kans om iets terug te beleven van hoe het was: groot groeien. Door naar ze te kijken en goed te luisteren. Dat gaat bijna vanzelf, merkte ik. Net als in mijn geval het als een verslaggever te velde noteren van wat ik zag en hoorde.’
Het resultaat zijn honderden in de loop der jaren bijeengekrabbelde stukjes over het dagelijks leven van de kinderen van Jos Lammers, destijds deels verschenen als column in Libelle en De Mannenkrant en benut als inspiratiebron bij de negen kinderboeken die hij schreef. Zo’n dertig jaar later blijkt een aantal van die stukjes voor hem nog steeds zo’n moment te bevatten van: ah ja, verdomd! Een goede reden er dit boekje van te maken. Voor iedereen die graag nog eens over de schouder kijkt.