De onderhandelingen hadden veel tijd genomen. Maar nu was dan alles klaar. De verkoop was een feit. Niet meer terug te draaien.

't Huus was te groot. Als hij een oplossing had voor het huis zelf en het onderhoud van de tuin zodanig wist te regelen dat hij er geen omkijken naar had, was het geen gek project.

De zak over haar hoofd voelde aan als een jutezak. Hij was grof van stof en liet een beetje licht door.

Natuurlijk, dacht Tromp, hij schrijft even een klein programmaatje en zei toen vlug: ‘En wat heeft dat programmaatje gevonden?’

Onderweg had Tromp aan Veenman verteld wat de laatste dagen was gebeurd.
Nu was de vraag of al hun plannen ook uitgevoerd zouden kunnen worden