Henry Martyn (1781-1812) was werkzaam onder hindoes en moslims. Hij was de eerste protestantse zendeling onder de moslims. In het Engelse Cornwall, waar hij is geboren en getogen, vonden in die tijd geestelijke opwekkingen plaats. Tijdens zijn studie in Cambridge ontmoette hij Charles Simeon, die een geestelijk vader was voor Bijbelgetrouwe anglicanen. Hij ervoer een sterke roeping om in de zending werkzaam te zijn en werd geestelijk verzorger bij een commerciële maatschappij die werkzaam was in India.
Het werk van Martyn scheen vaak het ploegen op rotsen te zijn. Hij ontmoette vijandschap van zowel zijn landgenoten als van hindoes en moslims. Toch was al zijn arbeid in zijn korte leven niet tevergeefs. Onder andere werd het Nieuwe Testament vertaald in het Urdu, Farsi en Arabisch. Het zendingswerk van Martyn zorgde er na zijn dood voor dat het Evangelie in India vrij gepredikt kon worden. De dagboekstukken en brieven van Henry Martyn die in dit boek zijn opgenomen, zijn getuigen van zijn strijd en hoop, en geven zijn levensverhaal een autobiografisch karakter.