Het leven zoals wij zielen dat kennen is ontstaan als een spel: het levensspel. Het spel bleek zo verslavend dat we er al gauw allemaal aan meededen. We kregen er niet genoeg van. Dat is niet erg, we hebben immers alle tijd van de wereld. Wij zielen hebben geen clou van ‘tijd’. Alleen door mens te zijn kunnen wij ‘tijd’ ervaren en ervaringen opdoen.

Ik ben een oude ziel en dit is mijn verhaal. Ik vertel over ons levensspel en leg uit hoe reïncarnatie werkt. Ik laat zien hoe zielen doelstellingen, groepsdoelen en blauwdrukken voor hun levens bedenken en uitwerken. En hoe die plannen in de praktijk op Aarde kunnen tegenvallen of zelfs mislopen.

In dit eerste deel verhaal ik over twee van mijn eigen levens: de kathaarse Aeryse in het Languedoc rond 1200 en de Byzantijnse Murielle in het Constantinopel van 1430.