Fetje Zijlstra-Hiemstra (1986) beschrijft in haar gedichten haar eigen persoonlijke zoektocht en de betekenis van geloof in haar leven. De gedichten in deze bundel getuigen van een doorleefd geloof, een worsteling ook, maar ook voortdurend het vinden en gevonden worden. Ze is getrouwd, moeder van drie jongens en van een zieltje in de hemel en bovendien is er nog een wonderlijk nieuw leven op komst. Haar oudste zoon (5) heeft autisme. Een aantal van de gedichten in deze bundel gaan over de zorgen rondom zijn persoon en de moeilijkheden waar hij in zijn nog jonge leven al mee te maken heeft gehad.

De foto op de omslag is genomen in Moddergat waar zij tot voor kort samen met haar gezin woonde. De foto symboliseert het feit dat je als je gelooft veilig door al het bedreigende water heen naar het licht zult worden geleid. Het is een foto van de plek waar zij God heel vaak heeft gezocht en waar ze ook heel vaak iets van Hem heeft mogen ervaren. Zo getuigen ook haar gedichten.