Cristina
Vroeger was ik altijd in controle over mijn emoties. Dat was een van de redenen dat ik zo goed was in mijn werk. Ik was een berekenend kreng dat goed is met een geweer. En daar was ik trots op. Maar ik ging door het leven als op een soort automatische piloot. Ik was wie ik was, meer niet en ik kon mezelf niet veranderen, net zoals ik dat met mijn verleden ook niet. Onze herinneringen geven vorm aan ons bestaan en bepalen nou eenmaal wie we zijn. Of niet soms?

Gabriel
Ze noemen me 'Spook' - een huurling zonder scrupules, zwervend over de aarde zonder ergens om te geven. Na twintig jaar kwam ik haar weer tegen: het meisje dat ik in de steek gelaten heb. Toen ik in de gelegenheid kwam om de grootste fout van mijn leven recht te zetten, heb ik die kans met beide handen aangegrepen. Al betekende het wel dat ik keihard tegen haar zou moeten liegen. Wat? Wou je zeggen dat dat immoreel is? Dat jij niet hetzelfde zou doen als je in mijn schoenen stond? Dan ben jij een beter mens dan ik. Gelukkig ben ik een monster zonder geweten. Maar wel eentje die vecht voor de mensen van wie die houdt.