Omstreeks 1925 begroetten kunstcritici het nieuwe realisme in de schilderkunst als een welkome koerswijziging van het internationale modernisme naar een heroriëntatie op de nationale schilderkunstige traditie. Hiermee baanden zij ongewild het pad voor de kunstopvatting van hun nationaal-socialistische collega's.

Realisme in Nederland. Kunstkritische posities 1925-1945 onderzoekt wat de karakteristieken van het nieuwe realisme waren en wie het zo succesvol maakten.

Mieke Rijnders, kenner op het terrein van het neorealisme, selecteerde 45 recensies van invloedrijke critici onder wie S.P. Abas, Jan Engelman, W. Jos. de Gruyter, A.M. Hammacher, Just Havelaar, Kasper Niehaus, Albert Plasschaert, Cornelis Veth, Maria Viola en Jo Zwartendijk.