Bij de bescherming van zwakkere partijen, zoals consumenten, houdt het huidige contractenrecht te weinig rekening met hoe die partijen in werkelijkheid keuzes maken. Zwakkere partijen worden daarom onvoldoende beschermd, hetgeen nadelige gevolgen heeft voor hun autonomie. Nudging biedt in potentie een oplossing voor dit probleem. Door nudging worden keuzes namelijk beïnvloed op basis van gedragswetenschappelijke inzichten over menselijk keuzegedrag.

De potentie en de grenzen van nudging ter bescherming van zwakkere partijen zijn nog niet eerder volledig in kaart gebracht. In dit onderzoek wordt de vraag beantwoord hoe nudging kan bijdragen aan de bescherming van zwakkere partijen in het Nederlandse contractenrecht. Het vertaalt daarvoor juridische, gedragswetenschappelijke en filosofische inzichten in concrete toepassingen van nudging. Ofschoon het toepassingsbereik van nudging niet onbegrensd is, kan het op verschillende wijzen de bescherming van zwakkere partijen verbeteren, zo wordt beargumenteerd en geïllustreerd.

Dit boek is niet alleen relevant voor iedereen die zich bezighoudt met wet- en regelgeving omtrent de bescherming van zwakkere partijen, maar ook voor diegenen die zich bezighouden met de toepassing van gedragswetenschappelijke inzichten in het contractenrecht en met de spanning tussen autonomie, bescherming en contractsvrijheid.