De strafrechtspleging staat onder grote druk als gevolg van capaciteitsproblemen en veranderende verwachtingen. De praktijk zoekt naar nieuwe wegen om de problemen het hoofd te bieden en zaken sneller door de strafrechtsketen te leiden. Tegelijkertijd leeft ook de wens om de conflicten en problemen waarmee burgers zich zien geconfronteerd beter te adresseren. Het ontbreekt echter aan een heldere visie op de wijze waarop het streven naar conflict- en probleemoplossing vorm kan of moet krijgen. De auteur biedt een nadere reflectie op het streven naar conflict- en probleemoplossing in het strafrecht en enkele initiatieven die in dit verband reeds worden genomen. Hoe verhoudt het streven zich tot de doelen van het strafproces en welke kanttekeningen kunnen bij dat streven worden geplaatst? En als we de wens tot conflict- of probleemoplossing serieus nemen, wat betekent dat dan voor de inrichting van ons strafrechtsysteem? Dit boek richt zich niet alleen op rechtswetenschappers en praktijkjuristen die nadenken over de toekomst van het strafrecht, maar biedt ook niet-juristen een perspectief om naar de problematiek in de strafrechtspleging te kijken. De auteur schetst voorts denk- en oplossingsrichtingen om uit de impasse te geraken waarin de strafrechtspleging is beland.